Ook infectieziekten komen bij reeën voor. Ze kunnen gewond raken en daardoor een infectie oplopen, maar ze kunnen ook inwendige infectieziekten krijgen. Bacteriën en schimmels dringen via de ademhaling of met voedsel het lijf binnen.
Hondsdolheid is een virus dat reeën ziek kan maken. Gelukkig komt deze ziekte al jaren niet meer in Nederland voor.
Ook zijn reeën bevattelijk voor het virus van monden klauwzeer, al komt het weinig voor bij reeën. Over het algemeen genezen ze er ook goed van.
Een zeldzame bacteriële infectie is het miltvuur. Kenmerken van miltvuur zijn o.a. ademhalingsproblemen, bloederige afscheidingen en aantasting van organen. Ze hebben dan ook een sterke behoefte aan drinken. De laatste uitbraak van miltvuur in Nederland was begin 90er jaren vorige eeuw. Als een reekadaver besmet lijkt met miltvuur, dan is het af te raden om dit dier aan te raken en eventueel open te snijden. Miltvuur is zeer besmettelijk. Het gebruik van handschoenen is noodzakelijk bij het verpakken in plastic en het laten afvoeren naar een destructiebedrijf. In elk geval altijd verwijderen uit het veld omdat het vee, zoals schapen en runderen, maar ook andere dieren zoals de vos kan besmetten.
Tuberculose komt weinig voor bij reeën. Kenmerken zijn vermagering, geen eetlust, diarree, een kromme rug en ze liggen dan meer dan ze staan. Reeën gaan er dood aan. Een ree dat aan tbc overleden is, kan begraven worden of worden afgevoerd naar een destructiebedrijf.
